- сұңқыл
- С ұ ң қ ы л қ а қ т ы . Сұңқылдады, зорлады. Ел келіп жатыр мұнда шар тараптан, Күйші бар, жыршы да бар, с ұ ң қ ы л қ а қ қ а н. Бәрінен озат тұрсың өзің аға, Әніңді бізге әкеліп жел таратқан (Ә.Тәжібаев: Қаз. әдеб., 09. 06.1972, 2).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.